Նախորդ անգամ ներկայացրել էինք, որ «պրոֆեսոր» ֆեյբուքահայերից ոմանք արշավ են սկսել «-ուհի» վերջածանցի դեմ ու փորձում են ամեն կերպ լուծել այս վերջածանցի հարցերն ու դուրս հանել այն կիրառությունից: «Պայծառ ուղեղներն» իրենց առաքելությունը ձախողելուց հետո, հիմա էլ նոր զբաղմունք են գտել. որոշել են մաղել հայկական հեքիաթներն ու կամայականությամբ թողնել նրանք, որոնք իրենց է հարմար:

Ընտանեկան բռնության մասին օրենքի նախագծի ընդունման այս թոհուբոհի մեջ, իրենց փորձագետ հռչակած ստեղնաշարագետները, հակաընտանեկան այդ օրենքի բուն նախագծի առաջ բրդելուց բացի անցել են նաև Հովհաննես Թումանյանին՝ պնդելով, թե նա ևս բռնության փաստացի քարոզիչ է ու իբր նրա ստեղծագործությունները ընտանեկան բռնության նկատելի տարրեր են պարունակում: Որպես հեռահար նպատակ գրանդներով գործող այդ ուժերը արդեն կոչ են անում հանել Թումանյանի հեքիաթները դպրոցական գրքերից և իջեցնել համանուն ներակայացումները թատրոնների բեմերից:

Ամենանամեղ, իսկ երբեմն էլ խորքային շերտեր պարունակող հեքիաթներին վերագրելով թաքնված նպատակներ՝ մեր անմեղսունակ օգտատերերն առանձնացնում են Թումանյանի գրչին պատկանող մի քանի հեքիաթ, որոնք իբր բռնություն են քարոզում: Ինչպես օրինակ՝

«Կիկոսի մահը» – անչափահաս աղջիկների ներընտանեկան թրաֆիկինգ,

«Քաջ Նազարը» – կնոջ կողմից բռնության կիրառում ամուսնու հանդեպ,

«Անբան Հուռին» – ամուսնական շահագործում և հոգեկան շեղման հանգեցնող հարկադրանք,

«Բարեկենդանը» – կնոջ կողմից ամուսնու նվաստացում,

«Կռնատ աղջիկը» – հարսի կողմից նվաստացում ու բռնություն տալոջ հանդեպ,

«Խելոքն ու հիմարը» – եղբոր ունեցվածը յուրացնելու և նրան աշխատանքային շահագործաման ենթարկելու դրսևորում:

«Գերժամանակակից գաղափարներին» հարողներն, ըստ ամենայնի, այսկերպ փորձում են հայկական հեքիաթները դուրս հանել խաղից: Ենթադրելի է, որ շուտով դրանց փոխարեն գենդեռամոլները փորձելու են առաջարկել համասեռամոլություն, գենդեռային հավասարություն և եվրոպական կեղծ արժեքներ կրող «հեքիաթներ»:

Կից ներկայացնում ենք նմանատիպ մի քննարկման ֆեյսբուքյան հղումը.

Arenanews.am