Նոր Հարավային Ուելսի համալսարանի ավստրալացի գիտնականները պարզել են, թե ինչու են շատերը սիրում տխուր երաժշտություն լսել և վայելել զգացմունքները, որոնցից մարդը սովորաբար փորձում է խուսափել։ Հետազոտությունը հրապարակվել է PLOS One գիտական ​​ամսագրում։

Փորձին մասնակցել է 50 մարդ։ Նրանց խնդրել են ընտրել տխրություն առաջացնող ցանկացած երաժշտություն՝ Լյուդվիգ վան Բեթհովենից մինչև Թեյլոր Սվիֆթ։
Այնուհետև մասնակիցներին խնդրել են պատկերացնել, թե արդյոք նրանք կարող են ազատվել տխրության զգացումից՝ լսելով ընտրված երգերը: Կամավորներից շատերն ասել են, որ կարողացել են դա անել:

Այնուհետև խմբին հարցրել են, թե արդյոք կփոխվի նրանց ընկալումը ընտրված երաժշտության մասին, եթե չլինի տխրության բաղադրիչը: Հարցվածների ճնշող մեծամասնությունը (82%) նշել է, որ տխրության բացակայությունը նվազեցնում է իրենց լսելու հաճույքը։

Ըստ հետազոտության առաջատար հեղինակ, պրոֆեսոր Էմերի Շուբերտի, մարդիկ հաճույք են ստանում տխուր երաժշտությունից մի շարք պատճառներով: Դրանցից մեկը ապահով և վերահսկվող միջավայրում ուժեղ հույզեր զգալու հնարավորությունն է:

Մյուսը կապված է հուզիչ տպավորություններ հաղորդող հույզերի բարդ բնույթի հետ: Սովորաբար, այն զգացմունքները, որոնք մենք նկարագրում ենք որպես «շոշափող», ունեն ինչպես բացասական, այնպես էլ դրական կողմեր: